Przepisy prawa nie regulują kto powinien finansować budowę ogrodzenia, a jedynie nakazują ponosić wspólnie sąsiadom koszty jego utrzymania.
Ogrodzenie powinno znajdować się w granicy działki inwestora i aby uniknąć pomyłki przed jego postawieniem należy skorzystać z usług geodety do wyznaczenia granicy. Jeśli dojdziemy do porozumienia z sąsiadem i ogrodzenie będzie wspólną inwestycją, możemy je postawić dokładnie w osi granicy działek.
Powinno być również zgodne z linią rozgraniczającą ulicy i innymi ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego obowiązującego w danej gminie. Często gminy w planie mają zarezerwowane tereny pod przyszłe szerokie drogi, dlatego granica naszej działki nie zawsze będzie linią ogrodzenia. Jeżeli plan miejscowy przewiduje przy naszej działce skrzyżowanie dróg, może się okazać, że róg ogrodzenia powinien być ścięty.
Zamiar budowy ogrodzenia o wysokości poniżej 2,20 m, nie musi być nigdzie zgłaszany, dopiero po przekroczeniu tej wysokości. Przy wyborze materiału na ogrodzenie, trzeba się jednak zapoznać z miejscowym planem zagospodarowania przestrzeni - czy nie ma w tym zakresie jakiś ograniczeń. Jeśli zajdzie potrzeba dokonania zgłoszenia (pow.2,20 m wys.), to do zgłoszenia należy dołączyć szkic ogrodzenia, mapę z jego przebiegiem i oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością. Jeżeli urząd nie będzie miał żadnych uwag, możemy rozpoczynać prace po 30 dniach.
Powodem sprzeciwu wyrażonego przez urząd w formie decyzji może być naruszenie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub innych przepisów np. ustawy o drogach publicznych.
Wszystkie wymogi techniczne jakie powinno spełniać ogrodzenie określa rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie: